12.4.20

Και η καραντίνα χρειάζεται ...τον ειδικό της!



            Η αυτοπειθαρχία είναι ένας σημαντικός παράγοντας που συνοδεύει τη θέληση. Είναι η ικανότητα να αντέχει κανείς τις δυσκολίες, σωματικές, συναισθηματικές ή και νοητικές. Στοχεύει όχι στην άμεση ικανοποίηση, αλλά στα μακροχρόνια κέρδη που κατακτώνται με προσπάθεια.
            Ο Γουόλτερ Μίτσελ (Walter Mischel 1930-2018), καθηγητής Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, διεξήγαγε κατά τη δεκαετία του 1960 το λεγόμενο "πείραμα του ζαχαρωτού", στο οποίο συμμετείχαν παιδιά πέντε ετών. Ο καθηγητής έμπαινε σε ένα δωμάτιο με ένα παιδί και του προσέφερε το αγαπημένο του ζαχαρωτό. Στη συνέχεια του έλεγε ότι μπορεί να το φάει αμέσως, εάν όμως περίμενε 15 λεπτά θα του έδινε ως έπαθλο άλλο ένα. Ο καθηγητής έβγαινε έξω από το δωμάτιο και περίμενε την αντίδραση του παιδιού. Τελικά πολύ λίγα παιδιά περίμεναν μέχρι να επιστρέψει και να τους δώσει το έπαθλο τους…
            Σκοπός του καθηγητή ήταν να εντοπίσει σε ποια ηλικία αναπτύσσεται η ικανότητα να αντιστεκόμαστε στην απόλαυση και τις παρορμήσεις. Μάλιστα, για να επιβεβαιώσει τα συμπεράσματα της έρευνάς του, παρακολούθησε την πορεία των συγκεκριμένων παιδιών στη διάρκεια των χρόνων. Παρατήρησε λοιπόν ότι τα παιδιά που δεν έδειξαν αυτοέλεγχο και έφαγαν κατευθείαν το ζαχαρωτό εξελίχθηκαν σε ενήλικες με χαμηλή αυτοπεποίθηση και χωρίς ιδιαίτερες σχολικές και επαγγελματικές επιτυχίες. Αντίθετα, τα παιδιά που κατάφεραν να αντισταθούν στον πειρασμό παρουσίασαν μεγαλύτερη ωριμότητα ως ενήλικες, με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο και μικρότερη ροπή σε εθισμούς.
            Συμπέρασμα: το να ελέγχεις το εαυτό σου σε φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στην επιτυχία!




Δεν υπάρχουν σχόλια: