Το άγαλμα του ηνιόχου είναι το διασημότερο από τα αφιερώματα στους Δελφούς. Ο νεαρός νικητής ιπποδρομίας, απεικονίζεται όρθιος στο δίφρο, με μακρύ χιτώνα που ζώνεται ψηλά και συγκρατείται με δύο ταινίες για να μην ανεμίζει κατά τη διάρκεια του αγώνα. Τα μαλλιά του περιζώνει ταινία, σύμβολο της νίκης, διακοσμημένη με ένθετο ασημί μαίανδρο. Τα μάτια του είναι ένθετα από ημιπολύτιμο λίθο και γυαλί και εκφράζουν τη δύναμη και την αυτοκυριαρχία του.
Το
άγαλμα ήταν μέρος ενός μεγάλου αφιερώματος, που περιλάμβανε το τέθριππο άρμα
και μια δεύτερη ανδρική μορφή. Προσφέρθηκε από τον τύραννο της Γέλας Πολύζαλο,
ύστερα από νίκη του σε αρματοδρομία στα Πύθια. Είναι κατασκευασμένο με τη
μέθοδο του «χαμένου κεριού» και αποτελεί τυπικό δείγμα του αυστηρού ρυθμού.
Θεωρείται έργο μεγάλου καλλιτέχνη, ίσως του Πυθαγόρα από το Ρήγιο.
Το
σπουδαίο στοιχείο για το συγκεκριμένο άγαλμα όμως είναι η μοναδικότητά του.
Παρόλο που οι αρχαίοι Έλληνες κατασκευαστές χάλκινων αγαλμάτων ήταν εξαιρετικοί
καλλιτέχνες, ελάχιστα έργα τους διασώθηκαν -τα περισσότερα τα γνωρίσουμε από
μαρμάρινα αντίγραφά τους- γιατί το υλικό τους χρησιμοποιούνταν για αντικείμενα
καθημερινής χρήσης ή νομίσματα.
Ο
Ηνίοχος των Δελφών, τυχερός μέσα στην ατυχία του, καταπλακώθηκε από
επιχωματώσεις κατά το μεγάλο σεισμό του 373 π.Χ. και έμεινε εκεί μέχρι τις
ανασκαφές του 1893 γλιτώνοντας από πολυάριθμες λεηλασίες που δέχτηκε ο χώρος
των Δελφών.
Ζαχαρίου
Δημήτρης
27/4/2014
