9.1.14

Ευτυχία και ιδιοκτησία

            Η ανθρώπινη φύση είναι αχόρταγη και το μεγαλύτερο εμπόδιο στην κατάκτηση της ευτυχίας είναι η ίδια μας η φύση. Αφού δεν είναι ποτέ δυνατόν να ικανοποιήσουμε όλες μας τις επιθυμίες –για αγάπη, για χρήματα, για προσοχή, για ευχαρίστηση– μπορούμε να πούμε πως η ευτυχία είναι κάτι ανέφικτο.
            Τα υλικά αγαθά δεν μπορούν να ολοκληρώσουν την ευτυχία μας, γιατί η ικανοποίηση που προσφέρουν είναι ανεπαρκής. Για να αλλάξουμε αυτή την πραγματικότητα πρέπει να δράσουμε, και η δράση πρέπει να επικεντρωθεί όχι αποκλειστικά στη βελτίωση της πραγματικότητας αλλά και πάνω στην ίδια την επιθυμία. Γιατί, αν βελτιώσω την πραγματικότητα, αλλά μαζί μ’ αυτήν αυξηθούν αναλόγως και οι προσδοκίες μου, η δυστυχία θα παραμείνει αμείωτη.
            Κάθε φορά που νοιώθουμε δυστυχισμένοι, παλεύουμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα, να την κάνουμε να μοιάζει περισσότερο μ’ αυτό που περιμέναμε, να πιέσουμε τα πράγματα προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, χωρίς να σκεφτόμαστε ότι, αν πραγματικά επιθυμούμε την ευτυχία, η προσπάθειά μας θα μπορούσε να είναι μάλλον εσωτερική και όχι εξωτερική∙ έχει να κάνει περισσότερο με τις προσδοκίες μας παρά με την πραγματικότητα, περισσότερο μ’ αυτό που προσπαθούμε να πετύχουμε παρά με αυτό που αντιμετωπίζουμε.
 


Ζαχαρίου Δημήτρης