17η ΝΟΕΜΒΡΗ

Κύριο χαρακτηριστικό του ανθρώπου και ειδοποιός διαφορά του από τα υπόλοιπα όντα είναι η ελευθερία. Η ελευθερία διακρίνεται σε διάφορα είδη και εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους:
· υπάρχει η εσωτερική ελευθερία από τα πάθη μας που απειλούν να μας καταστρέψουν.
· η εθνική ελευθερία που ποικίλοι εχθροί επιβουλεύονται άμεσα ή έμμεσα.
· υπάρχει όμως και η πολιτική ελευθερία που έχει άμεση σχέση με τα διακαιώματά μας ως πολιτών, με την προσωπική μας ζωή και το μέλλον μας.
Είναι στη φύση των ανθρώπων να επιζητούν την ελευθερία τους επειδή αποτελεί υπαρξιακό στοιχείο. Και την επιζητούν ιδιαίτερα οι νέοι γιατί μέχρι πριν λίγα χρόνια, όταν ήταν παιδιά, άλλοι καθόριζαν τη ζωή τους, το φαγητό τους, τις δραστηριότητές τους, το χρόνο τους. Τώρα, που δεν νιώθουν πια δεσμευμένοι, μοιάζουν να θέλουν να πάρουν πίσω τα χαμένα δικαιώματά τους.
Η Παιδεία ανέκαθεν προσανατολίζεται στο να ασκήσει τους νέους στον αγώνα για την ποικιλόμορφη ελευθερία. Γι’ αυτό, από παλιά, οι νέοι πρωτοστατούν στους αγώνες του λαού για όλα τα είδη της ελευθερίας.
Από την Πολιτεία ορίστηκε η 17η Νοεμβρίου ως γιορτή της ελευθερίας της νεολαίας, αλλά γιατί επιλέχτηκε αυτή η ημερομηνία; Είναι απαραίτητο να κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή για να καταλάβουμε τις συνθήκες που προηγήθηκαν και προετοίμασαν τα ιστορικά γεγονότα.

Το 1967, με το πρόσχημα ότι οι πολιτικές αντιδικίες των κομμάτων δημιουργούσαν αδιέξοδα, κάποια μερίδα αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων της χώρας μας, κατήργησαν το δημοκρατικό πολίτευμα και επέβαλαν στρατιωτική δικτατορία. Κάθε δικτατορία όμως περιορίζει τις ελευθερίες των πολιτών και ήταν αναμενόμενο οι Έλληνες να αντιδράσουν με πρωτοπόρους τους νέους.
Την Άνοιξη του 1973 το Ναυτικό κινήθηκε ώστε να εξαναγκάσει τους φορείς της δικτατορίας να παραδώσουν την εξουσία στους πολιτικούς. Παρόλο που απέτυχε αυτή η προσπάθεια ωστόσο έδωσε το έναυσμα για αγώνες στους οποίους πρωτοστάτησαν οι φοιτητές στα Πανεπιστήμια όπου οργανώθηκαν και απαίτησαν κατάργηση της δικτατορίας. Από τις αρχές Νοεμβρίου του 1973, πρώτα οι φοιτητές της Νομικής Αθηνών και ύστερα των άλλων Σχολών, οργάνωσαν συλλαλητήρια, στις 17 του ίδιου μήνα κλείστηκαν στο χώρο του Πολυτεχνείου και με αυτοσχέδιο ραδιοφωνικό σταθμό μετέδιδαν συνθήματα και απαιτούσαν ελευθερία. Το δικτατορικό καθεστώς όμως επενέβη με ένοπλες δυνάμεις και τεθωρακισμένα και άδειασε με τη βία το Πολυτεχνείο.
Με τις αναταραχές αυτές και την οξύτητα που δημιουργήθηκε, μια ομάδα στρατιωτικών κατήργησε την κυβέρνηση που υπήρχε, εγκατέστησε νέα δικτατορία και επεχείρησε με πραξικόπημα κατά του Προέδρου της Κύπρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου να εγκαταστήσει και στην Κύπρο ελεγχόμενο καθεστώς. Από το γεγονός αυτό προήλθε η τελευταία μεγάλη συμφορά του ελληνισμού, η κατάληψη της Βόρειας Κύπρου από τους Τούρκους. Υπό το βάρος αυτού του γεγονότος οι στρατιωτικοί εξαναγκάστηκαν να παραδώσουν την εξουσία στους πολιτικούς και έτσι αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία.
Από το Νοέμβριο του ίδιου έτους, δηλαδή του 1974, καθιερώθηκε να γιορτάζεται η επέτειος της εξέγερσης του Πολιτεχνείου ως γιορτή της ελευθερίας για τους νέους αλλά και ως απόδειξη του άδολου πόθου τους και του αγώνα για την Δημοκρατία, κάτι το οποίο κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σφετερίζεται, αφού ήταν αγώνας κοινός, ειλικρινής και χωρίς κομματικές ταυτότητες.

Ζαχαρίου Δημήτρης
δείτε ντοκουμέντα στο: http://www.e-selides.gr/modules.php?name=Downloads&d_op=viewdownload&cid=37